W 1914 w celu skoncentrowania się na działalności naukowej, John C. przekazał przedsiębiorstwo Jamesowi Lincolnowi. F. James wprowadził wynagrodzenie akordowe i założył Pracowniczą Radę Doradczą, składającą się z przedstawicieli wybieranych z każdego działu przedsiębiorstwa, obradującą od tego czasu co dwa tygodnie. Od 1915 pracownicy firmy zostali objęci grupowym ubezpieczeniem na życie, co było niezwykle nowatorskim posunięciem w tamtych czasach.
W 1916 Lincoln Electric Company of Canada (Kanada) zajęło się dystrybucją produktów wytwarzanych w Stanach Zjednoczonych. W roku następnym założono szkołę spawania Lincoln Electric. Szkoła ta wykształciła ponad 100 000 osób od 1917 roku.
1920 - 1939
W 1922 roku pierwszy raz produkcja spawarek przewyższyła produkcję silników, czyniąc spawalnictwo głównym obszarem działalności firmy W 1927 Lincoln wprowadził na rynek elektrodę otuloną Fleetweld® 5, dzięki której spoiny miały większą od 20 do 50% wytrzymałość i o 100% plastyczność niż spoiny uzyskane za pomocą elektrod nieotulonych.
W 1923 pracownicy Lincoln Electric byli pierwszymi, którzy otrzymali wynagrodzenie za urlop. W 1925 pracownicy zostali, również jako pierwsi, objęci programem przejęcia części akcji przedsiębiorstwa. W 1929 wprowadzono program sugestii pracowniczych. W 1934 pracownicy otrzymali pierwszą roczną premię motywacyjną. Podczas gdy w czasach Wielkiego Kryzysu przeciętne wynagrodzenie pracownika Lincolna wzrosło dwukrotnie, cena elektrod, która w 1929r. wynosiła 0,16 $/funt, spadła do poziomu 0,06 $/funt w 1942 roku.
Po 12 latach pracy nad idealną spoiną, John Lincoln opatentował nowy skład topnika, który zapewnił spoinie niemal te same właściwości jak ma materiał podstawowy.
Pierwszy raz opublikowany w 1933, Podręcznik Procedur Spawania Łukowego ma dzisiaj swoją 13 edycję. Do tej pory sprzedano ponad dwa miliony egzemplarzy. W 1936 roku została utworzona Fundacja Spawania Łukowego im. Jamesa F. Lincolna, będąca organizacją edukacyjną typu nonprofit, dedykowaną zaawansowanemu technologicznie spawaniu łukowemu jako najważniejszemu procesowi łączenia materiałów. W tym samym roku młody sprzedawca- William I. Miskoe został wysłany, aby założyć The Lincoln Electric Company Pty. Ltd. w Australii.
1940 - 1949
II wojna światowa spowodowała gwałtowny rozwój Lincoln Electric, kiedy to powstał nowy rynek dla produktów spawalniczych: spawane kadłuby statków. Z powodu powołania do armii wielu pracowników firma pierwszy raz zatrudniła dużą liczbę kobiet i mniejszości rasowych. Aby sprostać wymaganiom wojennym produkcja silników została zawieszona na rzecz produktów spawalniczych.
1950 - 1969
W 1951 roku Lincoln otworzył nowoczesny zakład o wyjątkowych możliwościach obróbki materiału w Euclid, Ohio, USA. W 1953 roku zastał założony Lincoln Electric France SA z siedzibą w Rouen we Francji, niedaleko Paryża. Głównymi innowacjami lat 50-tych były niskowodorowe elektrody MMA Jetweld® oraz druty samoosłonowe Innershield®.
James F. Lincoln dalej pracował nad zarządzaniem motywacyjnym, dodając przelicznik kosztów życia, formalny wskaźnik kwalifikacyjny oraz gwarancje stałości zatrudnienia. W 1959 roku zmarł John C. Lincoln.
W latach 60-tych powrócono do produkcji silników, wprowadzając nowy model posiadający wytłaczaną aluminiową obudowę i automatycznie nawijanie uzwojenia stojana. W 1965 roku zmarł James F. Lincoln.
1970 - 1989
W 1972 roku wraz z objęciem stanowiska prezesa firmy przez George’a E. Willisa oraz Williama Irrganga jako przewodniczącego, Lincoln Electric wkroczył w nową erę profesjonalnego zarządzania. W 1977 roku otworzono zakład w Mentor, Ohio, USA, produkujący materiały spawalnicze na rynek lokalny.
Początek lat 80-tych był trudny dla Lincoln, w odpowiedzi na wzrost inflacji, kosztów energii i recesji w USA, sprzedaż spadła o 40%. Mimo to Lincoln nie zrezygnował z polityki gwarancji zatrudnienia i żaden pracownik nie został pozbawiony pracy.
W 1986 roku George E. Willis został przewodniczącym, a Donald F. Hastings prezesem. Pan Willis dążył do energicznej ekspansji międzynarodowej; ostatecznie Lincoln Electric uzyskał udziały kontrolne w zakładach produkcyjnych w 16 krajach.
1990 - 1995
W 1992 roku pan Hastings został przewodniczącym, a Frederick W. Mackenbach prezesem. W 1991 nastąpił rozwój i renowacja Centrum Szkoleniowego. Skonsolidowano i przeorganizowano działalność zagraniczną.
W 1993 roku podczas globalnej reorganizacji Don Hastings i Fred Mackenbach doprowadzili do rekordowego wzrostu produkcji i sprzedaży w USA, a kolejne rekordy odnotowywane były od tamtej pory co kwartał. Zgodnie z prawdziwym duchem Lincoln Electric pracownicy dobrowolnie opóźnili 614 tygodni urlopów aby zaspokoic popyt klientów na produkty. Rekordy sprzedaży padały co kwartał od połowy 1993 roku.
W roku 1994 zatrudniono ponad 600 pracowników. 8 czerwca 1995 roku, w setną rocznicę działalności, aby uczcić Dzień Johna C. Lincolna otworzono najnowocześniejszą produkcję silników. W tym roku sprzedaż Lincoln Electric Company osiągnęła miliard dolarów.
1996
Zarząd zaangażował Anthony’ego A. Massaro jako prezesa na miejsce odchodzącego na emeryturę Fredericka W. Mackenbacha. 1 listopada pan Massaro został prezesem i dyrektorem generalnym. Pan Hastings pozostał na stanowisku przewodniczącego do maja 1997 roku.
Wielomilionowa ekspansja i nacisk na badania i rozwój zostały zaaprobowane przez radę nadzorczą. Nastąpiło przejęcie fabryki Electronic Welding Systems (EWS) we Włoszech, zaplanowano stworzenie spółki typu joint-venture w Chinach oraz w Dżakarcie w Indonezji.
1997
Zarząd Lincoln Electric ogłosił objęcie przez Anthony’ego A. Massaro stanowiska przewodniczącego, czyniąc go szóstym przewodniczącym 102-letniego lidera przemysłu spawania łukowego. Na targach Amerykańskiego Stowarzyszenia Spawalniczego w kwietniu firma przedstawiła szereg produktów stworzonych podczas ekscytującego procesu twórczego.
Lincoln Electric zaangażował się w stały wzrost na globalnych rynkach i zapewnianie znaczących zysków wszystkim swym udziałowcom.
1998
Rok 1998 był rokiem dalszej ekspansji, przejmowania i rozwoju produktów. Rok 1998 był rokiem dalszej ekspansji, przejmowania i rozwoju produktów. Lincoln Electric otworzył produkcję elektrod w Szanghaju w Chinach, przejął lidera w projektowaniu i instalacji systemów do spawania rur, fabrykę Uhrhan & Schwill w Essen w Niemczech Dodatkowo wzmocnił swoją pozycję w drutach aluminiowych poprzez przejęcie kanadyjskiej firmy Indalco Zakupił 50% akcji najważniejszego tureckiego producenta materiałów spawalniczych, firmy AS Kaynak oraz otworzył centrum dystrybucji w Johanesburgu w RPA.
W 1998 r. wachlarz oferowanych produktów powiększył się o 23 nowe wyroby i usługi, włączając w to pierwszy w branży system komunikacji ArcLink™, przedstawiony na wystawie Amerykańskiego Stowarzyszenia Spawalniczego.
W roku tym Lincoln wypłacił sześćdziesiątą piątą premię dla pracowników oraz piąty raz z rządu osiągnął rekordowe wyniki finansowe. Poparto również utworzenie holdingu: Lincoln Electric Holdings, Inc.Dzięki temu doszło do zmiany z dwóch rodzajów udziałów (z prawem głosu i bez) na jeden rodzaj z prawem głosu. Działanie to spowodowało podwojenie udziałów pozostających w obrocie.
1999
W styczniu 1999 roku Lincoln wraz z dystrybutorem założyli spółkę joint-venture na Filipinach zajmującą się produkcją elektrod. Podczas wystawy w St. Louis, USA Lincoln zaprezentował niespotykane wcześniej rozwiązania: przeznaczony do spawania dużych elementów system Multi-Weld™ oraz Power MIG™ The Professional Choice, z 255 kombinacjami podajnika drutu/ spawarki. Pokazano także nowe druty do spawania metodą MIG SuperArc® i SuperGlide®, drut aluminiowy SuperGlaze® oraz niskowodorowy Excalibur™ 7018.
W tym również roku firma sprzedała sekcję produkującą silniki firmie Marathon (Regal-Beloit), uzyskując gwarancje zatrudnienia dla swoich dotychczasowych pracowników.
2000
Lincoln przejmuje firmę C.I.F.E. Spa, włoskiego producenta materiałów spawalniczych, znanego z produkcji doskonałych drutów MIG. Ruch ten umacnia pozycję Lincolna jako europejskiego lidera produkcji materiałów spawalniczych. Rozpoczyna się produkcja w nowej fabryce Lincoln w Brazylii.
2001
Firma rozszerza swoją działalność w Ameryce Południowej poprzez przejęcie Messer Soldaduras de Venezuela, czołowego producenta materiałów spawalniczych. Zakończono budowę Centrum Technologicznego Davida C. Lincolna.
2002
Przejęcie polskiego przedsiębiorstwa Bester SA, producenta wyposażenia spawalniczego, umacnia rozwój firmy w Europie Wschodniej. Firma tworzy Lincoln Electric Welding, Cutting, Tools and Accessories, Inc., przedsiębiorstwo zajmujące się rozwojem kanału detalicznego.
2003
Poprzez przejęcie marek Century i Marquette z branży spawalnictwa i ładowarek akumulatorów o silnej pozycji na motoryzacyjnym rynku wtórnym i w kanałach detalicznych Lincoln uzupełnia swoją ofertę.
2004
Przejęcie pakietów kontrolnych w trzech chińskich przedsiębiorstwach daje Lincolnowi znaczący udział w tym rynku. Sekretarz Handlu USA Donald L. Evans odwiedza siedzibę Lincoln Electric w Cleveland, przedstawiając firmę jako czołowy przykład siły amerykańskiej produkcji. John M. Stropki zostaje przewodniczącym, prezesem i dyrektorem generalnym, stając się siódmym przewodniczącym w historii firmy.
2006
Pozyskanie Metrode Products Limited, brytyjskiego producenta drutu niklowego i elektrod otulonych, rozszerza ofertę firmy o materiały specjalne dla przemysłu przetwórczego i energetycznego.
Lincoln Electric otrzymuje prezydencką nagrodę „E-Star” za swój doskonały program eksportu.
Pozyskanie Vernon Tool Company, producenta sterowanych komputerowo urządzeń do cięcia rur, rozszerza zakres rozwiązań Lincoln w dziedzinie automatyki, a transakcje w Chinach i w Polsce w dalszym stopniu polepszają pozycję firmy na globalnym rynku.
2008
Prezydent George W. Bush odwiedza światową siedzibę Lincoln Electric w Euclid w Ohio, zwiedza tereny produkcyjne i chwali pracowników firmy za globalną konkurencyjność.
Gubernator Ohio Ted Strickland nadaje Lincoln Electric tytuł Eksportera Roku i bierze udział w otwarciu Centrum Doskonalenia Automatyki.
Pozyskanie Brastak w Brazylii rozszerza ofertę produktów do lutowania twardego, a zakup Electro-Arco w Portugalii zwiększa zdolności produkcyjne w Europie.
2009
Skupiając się na przyszłości podczas zarządzania w konkurencyjnym środowisku ekonomicznym Lincoln Electric przedstawia 108 nowych produktów w ciągu 9 miesięcy, między innymi VRTEX™ 360, wirtualny system szkolenia spawaczy.
Firma otwiera duży zakład produkcji materiałów spawalniczych w Chennai w Indiach w celu obsłużenia rosnącego popytu w regionie Azji Pacyficznej.
Lincoln Electric uzyskuje też pełną własność przedsiębiorstwa Jinzhou Jin Tai Welding and Metal Co. w celu rozwinięcia swych zdolności produkcyjnych w Chinach, będących najszybciej rozwijającym się rynkiem spawalniczym na świecie.
2010
Lincoln Electric Company obchodzi 115 rocznicę istnienia.
Firma jest również tematem książki
„Spark” (Iskra), napisanej przez kanadyjskiego dziennikarza ekonomicznego Franka Kollera. Docenia ona Lincoln Electric za bogatą historię, silną kulturę i podstawowe zasady, które umożliwiły dostarczanie przez wiele lat doskonałej wartości klientom, udziałowcom i pracownikom.
2011
Lincoln świętuje rekordowe obroty w wysokości 2.7 biliona dolarów, będące efektem wyjścia rynków z Wielkiego Kryzysu oraz przejęć innych firm, wliczając: Torchmate (stoły do cięcia), Techalloy (materiały do spawania aluminium), Arc Products (systemy spawania TIG), oraz Severstal - dalsze rozszerzenie obecności Lincoln Electric w Rosji.
Christopher L. Mapes, członek zarządu Lincolna od 2010 roku, zostaje mianowany Dyrektorem Operacyjnym firmy.
Zarząd Lincoln kontynuuje przedstawianie unikalnego dziedzictwa i kultury funkcjonowania firmy dla nowych odbiorców poprzez konferencje i prezentacje, np. w Chautauqua Institution i Brigham Young University’s Marriott School of Management.
Lincoln konstruuje wysoką na 135 metrow turbine wiatrową o mocy 2,5 megawatt w centrali głównej i buduje kampus w Clevelamd, Ohio. Turbina wiatrowa będzie generować do 10% energii zużywanej przez Firmę oraz zapewni roczne oszczędności ok. 500 000 dolarów.
Zobacz, jak była budowana wieża wiatrowa
2012
Lincoln kontynuuje rozwój, nabywając cztery firmy w segmentach wysokiego wzrostu: automatyzacji i materiałów do spawania aluminium, obsługujących bardzo wymagające aplikacji w sektorze energetycznym i gazowym. Przejęciami tymi są: Tennessee Rand, Wayne Trail, Burny Kaliburn i WearTech. Christopher L. Mapes zostaje mianowany Prezydentem i CEO Lincoln Electric, a John M. Stropki Wykonawczym Przewodniczącym Zarządu.
2013
John M. Stropki przechodzi na emeryturę po 41 latach pracy w Lincoln Electric, w efekcie Christopher L. Mapes zostaje od tego momentu Przewodniczącym Zarządu, Prezydentem i CEO.
Sprzedaż jest stabilna w ciągu roku, osiągając szczyty marży przy poziomie 15% oraz rekordowe przepływy pieniężne.
Dwa przejęcia w segmencie automatyzacji, Robolution GmbH oraz Burlington Automation, zostają zakończone, pozwalając umocnić pozycję Lincolna jako największego dostawcy rozwiązań spawalniczych dla automatyzacji na rynku.
Lincoln Electric otrzymuje po raz kolejny nagrodę Prezydenta Stanów Zjednoczonych “E-Star” Award” za doskonały program eksportowy. Firma jako jedna z dwóch w historii otrzymała tą nagrodę więcej niż raz. Lincoln Canada został pierwszą organizacją spawalniczą na świecie zakwalifikowaną do certyfikacji ISO50001, skupiającej się na zarządzaniu energią.
2014
Lincoln Electric kontynuuje inwestcje w rozwój i innowację dzięki przejęciu Easom Automation Systems (automatyzacja dla przemysłu maszyn ciężkich) oraz RealWeld Systems Inc., która rozszerza rozwiązania dla edukacji i szkoleń. Dodatkowo, firma otrzymuje licencję technologiczną od Helical Robotics i NanoSteel dla wysoko-jakościowych technologii napawania i napylania termicznego. Firma kontynuuje generowanie rekordowych wyników finansowych bazując na celach określonych w „Wizji i Strategii do 2020 roku”.
